ტექსტი"ჩემი სოფელი"ი.გოგებაშვილი
ჩემი სოფელი
ჩემს სოფელს ვარიანი
ჰქვია. აქ მცხოვრებნი სულ გლეხები არიან.ას კომლამდე იქნებიან. ქვიტკირის შენობა მხოლოდ
ზოგიერთს უდგას.სხვები ცხოვრობენ ან მიწურებში, ან ქვატალახა სახლებში. სახლების გვერდით
გაკეთებული აქვთ ბოსლები და ბაკები.სოფელი მჭიდროდ არის დასახლებული და ამიტომ პატარა
ადგილი უჭირავს.
შიგ შუა სოფელში
ღვთისმშობლის სახელობაზე აშენებულია ქვიტკირის საყდარი.საყდრის შორიახლო მიწიდან ამოჩუხჩუხებს ორი ვეებერთელა წყარო. ეს წყაროები
ქვემოთ ერთდება და აჩენს მოზრდილ ფშანს. ამ ფშანში ბევრი თევზი ბუდობს,მათ შორის -ყველა
თევზზე გემრიელი კალმახიც.
ვარიანს ირგვლივ
შემორტყმული აქვს ვენახები. ვენახების აქეთ -იქეთ კი სახნავ -სათესი მიწები იწყება.ამ
მიწებმა და ვენახებმა ჩინებული მოსავალი იცის,რადგან მიწა ნაყოფიერია და უხვად ირწყვის
რუების წყლით.ეს რუები გამოყვანილია მდინარე ლიახვიდან, რომელიც აღმოსავლეთის მხრივ ჩამოუდის ვარიანს.
ვარიანელებს მოჰყავთ
პური და ვაზსაც გულმოდგინედ უვლიან. ზამთარი ვარიანში მეტად ცივი იცის,რადგან ჩრდილოეთიდან
ზედ დაჰყურებს კავკასიონის მთები, ზამთარ-ზაფხულ თოვლით შემოსილი. ვაზი ვერ იტანს ზამთრის
ყინვას და ხმება, ამიტომ ვარიანელები შემოდგომაზე ვენახს სარს აცლიან და ვაზებს მიწაში
ფლავენ.გაზაფხულზე კი ისევ ააყენებენ ხოლმე ვაზებს და სარებს უდგამენ.
პატარაა და ღარიბი
ვარიანი, მაგრამ მე ეს სოფელი ძლიერ მიყვარს.მიყვარს იმის გამო,რომ იქ დავიბადე, იქ
ვიხილე სინათლე მზისა, იქ გავატარე ბედნიერი დღეები ჩემი ბავშვობისა, იქ ვტკბებოდი
მშობლების, ძმებისა და დების სიყვარულით, იქ ვისწავლე ბევრი ხალხური ლექსი და მოთხრობა.
იქვე სასაფლაოზე, მარხია ჩემი ძვირფასი დედ-მამა, ძმები და ნათესავები.
იაკობ გოგებაშვილი
Комментарии
Отправить комментарий